Sandra Pronk (25) studeerde Bedrijfskunde en Human Resource Management in Groningen. Ze werkt als campus recruiter. Momenteel neemt ze deel aan de Race of the Classics for Young Professionals (#ROTCYP). Op Careerwise deelt ze haar belevenissen.
We’ve made it!
We zijn in Ipswich aangekomen! Wat een tocht! We vertrokken met een stralende zon, heerlijk. Het nadeel daarvan is wel dat mooi weer ook betekent dat er geen wind staat. Voor een zeilrace toch wel een belangrijk detail. Uiteindelijk kon er om 20.30 uur gestart worden met de wedstrijd.
Start
Wij zijn zo laat mogelijk gestart om optimaal gebruik te maken van de aantrekkende wind. Starten klinkt gemakkelijk, maar betekent dat álle zeilen gehesen moeten worden. Er was een klein leger voor nodig om het grote zeil te hijsen. 10 mensen per touw, twee touwen tegelijk en dan zorgen dat het zeil synchroon gehesen wordt. Teambuilding to the max! Iedereen trekt op volle kracht op het ritme van 1, 2! Dat gaat niet altijd even soepel, maar oefening baart kunst.
Nachtwacht
Na de start begonnen de nachtelijke shifts. Gezamenlijk zaten we op het achterdek onder een heldere sterrenhemel vol vallende sterren, de snelheid van de boot in de gaten te houden. Topsnelheden werden gevierd alsof het goud al binnen was. Op de radar worden de andere boten continu scherp in de gaten gehouden op koers en snelheid. Het grote raadsel van het achterblijvende schip werd uiteindelijk opgelost: zij hebben met het anker uit gevaren….
1,2…..niets
In deze shift blijkt ook weer hoe belangrijk teamwerk aan boord is. Waar uren eerder nog het grote zeil gehesen werd met tien man, moest dat ‘s nachts met acht man gebeuren. 1, 2… en dan niets. Geen centimeter beweging in het zeil te krijgen! Iedereen moest echt op exact hetzelfde moment kracht zetten om het zeil strak te krijgen.
Ipswich
En dan Ipswich! Straks de uitslag van dit eerste rak, en daarna zetten we weer koers naar IJmuiden. De windvoorspellingen voor de terugweg lijken gunstiger voor ons schip, hardere wind, dus dat beloofd wat!
