Suzanne Blotenburg (28) begon dit jaar aan de Post Academische Dagblad Opleiding Journalistiek in Rotterdam (PDOJ). Na een rechtenstudie en juridische banen kwam het schrijven steeds weer boven borrelen. Dit jaar besloot ze werk te maken van haar talent.
Rechten in Utrecht
Op de middelbare school was taal en schrijven altijd al wel ‘echt mijn ding,’ maar na de middelbare school koos ik toch voor een studie rechten in Utrecht. Na een wat droge Bachelor kon ik aanvankelijk mijn creativiteit kwijt in de Master Internationaal Publiekrecht. Tussen de regels van mijn studie door was ik echter bezig met tekst en maatschappelijke thema’s. Ik deed de PR voor een UNICEF evenement, een minor geschiedenis en ging een paar maanden op culturele uitwisseling naar Caïro.
Een 9 tot 5 baan
Ik zag mezelf wel werken in een internationale omgeving, binnen het overheidswezen of de non-profit sector. Dit bleek echter geen gemakkelijke opgave. Eenmaal afgestudeerd kon ik mijn draai niet vinden op de juridische arbeidsmarkt. Wat kan ik nou eigenlijk? En wat wil ik?
Ik begon als juridisch medewerker bij een advocatenkantoor, door de economische crisis werd ik wegbezuinigd en stroomde door in een zelfde functie bij een gerechtsdeurwaarderskantoor. Van een negen tot vijf baan op kantoor bleek mijn hart alleen niet echt sneller te gaan kloppen. Wat nu?
Waarheidsvinding
Dat verdraaide schrijven kwam telkens weer boven borrelen. Niet zo gek, want de meeste juristen kunnen goed omgaan met tekst. Maar het was meer dan dat, dus zocht ik naar nieuwe uitdagingen. Ik maakte een brochure voor het Prins Claus fonds en ging naast mijn baan onderzoek doen voor een boek.
Met het schrijven borrelde het besef naar boven dat ik hier meer mee wilde doen. Mijn persoonlijke waarheidsvinding leidde me naar de journalistiek. Maar een carrièreswitch in deze roerige tijden op de arbeidsmarkt is lastig, waar moest ik beginnen? Ik zal wel gek zijn de zekerheid van een goede baan en salaris op te geven?
Journalistiek: de PDOJ
Na een flinke sollicitatieprocedure ben ik toegelaten voor de PDOJ. Ik heb mijn baan en financiële zekerheid opgezegd om mijn hart te kunnen volgen. De post doc. journalistenopleiding is samengesteld door mensen uit de praktijk en gefaciliteerd door de Erasmus Universiteit. In totaal duurt het traject acht maanden, vijf daarvan gericht op college en practicum en drie maanden stage bij één van de landelijke kranten.
Ik zit vanaf deze maand in een ‘klasje’ met 21 nieuwsjagers en schrijvers in hart en nieren. We werken aan een krant, schrijven columns, leren over onderzoek, taalkunde, interviewen, redigeren etc. Nieuws kent geen weekend of feestdagen, dus ook dan zijn we op jacht. Om vervolgens op de speciaal ingerichte redactie te ploeteren op een nieuwswaardig schrijfsel, waar men toch hopelijk zijn (of haar) journalistieke vingers bij aflikt. Het is intensief, maar ik vind het geweldig.
Switchen?
Natuurlijk is voor een carrièreswitch als deze ook een beetje geluk nodig. Maar met goede wil en een berg motivatie kom je ook al een heel eind. De grootste switch in deze was een mentale, het besef dat ik de journalistieke in wilde. Maar die eenmaal gemaakt hebbende spoor ik iedereen aan die van carrière zou willen ‘switchen’ dit te doen.
Het is best eng, mijn baan en appartement in Amsterdam inruilen voor een studie en een goedkoop achterkamertje in Rotterdam. Een ‘geitenwollensokken-ICTer’ als huisgenoot neem ik op de koop toe. En baangarantie is er niet, mijn persoonlijke waarheid is dat ik dit voor lief neem, want voor mij is dit een kans met een gouden randje.
