To-Do lijstjes, veranderpunten-lijstjes, goede-voornemens-lijstjes, echt-niet-vergeten-lijstjes, een mens maakt veel lijstjes. Om maar niets te vergeten.
Ik ga een knuppel in het hoenderhok gooien. Een boute uitspraak doen:
Lijstjes zorgen er voor dat je dat wat er op staat vergeet. Dus de dingen die je níet wilt vergeten moet je niet opschrijven. En dat wat je wilt vergeten moet je juist wél opschrijven.
Nogal tegendraads. Klopt. Maar ik heb er bewijs voor. In theorie en sinds een paar maanden in de praktijk.
Daar hoef je niet meer over na te denken
Ons hoofd doet er alles aan om risico’s te vermijden, fouten te voorkomen en zo goed mogelijk uit te voeren wat ons te doen staat. Zonder kleerscheuren zo goed mogelijk presteren. Lijstjes maken voelt daarom vaak als een opluchting. Ruimte in je hoofd. Want nadat je alles op hebt geschreven wat je niet wilt vergeten of echt moet gaan doen, haalt je hoofd opgelucht adem. Het staat opgeschreven, dus hoeven we er niet steeds meer over na te denken.
Ruimte in je hoofd
Top zou je denken. Maar het tegengestelde is waar. Want doordat het staat opgeschreven is er ruimte voor alle andere zaken die voorbij komen. Onverwachte klusjes, vragen van een collega, verwachtingen van je omgeving, etcetera. En omdat je rust en ruimte in je hoofd hebt ga je daarmee aan de slag. Je bent je er wel bewust van dat er nog een lijstje ligt. Dat zit en zeurt soms nog wel in je hoofd, maar je begint er niet aan. Of in ieder geval later. Je laat je afleiden door de praktijk.
Denken aan dingen waar je mee bezig wilt zijn
Andersom geldt precies hetzelfde. Gedachtes die je niet wilt denken (ik kan het niet, waarom doet Klaas zo onaardig, zou ik wel een goede beoordeling krijgen dit jaar, etc) probeer je weg te stoppen. Te negeren. Waardoor ze steeds door je hoofd blijven schieten. Je schudt geïrriteerd je hoofd. Snel aan het werk. Iets anders om handen. En je stopt ze weer weg. Want je vindt het onzin dat je daar zo veel aan denkt. Zou je ze niet wegstoppen maar opschrijven, dan ben je ze pas echt kwijt-kwijt. Kan je hoofd ze gerust loslaten omdat ze niet verloren gaan. En er is weer ruimte om aan de dingen te denken waar je wel mee bezig wilt zijn.
Doen wat er toe doet
Schrijf dus de To-Do’s die je niet wilt vergeten niet op. Dan blijft je hoofd er steeds aan denken. En ben je meer geneigd om er mee aan de slag te gaan, zodat ze uit je hoofd is. En de gedachten waar je vanaf wilt schrijf je op. Zodat je ze los kunt laten en door kunt gaan met dat wat er toe doet. Probeer het maar eens met een of twee en kijk of het ook voor jou werkt. Ik doe niet anders meer.
