Netwerken: de kracht van een stevige handdruk

“Handjes schudden is zo dom!” Dat vindt mijn veertienjarige nichtje. En in bepaald opzicht geef ik haar groot gelijk. We zaten op een verjaardagsfeest. Netjes in een kring, zoals dat gaat bij jarigen van 86. We waren erg vroeg en zagen de kring dus gestaag groeien, tot er zelfs een tweede kring ontstond in de achterkamer. Ook zagen we hoe iedereen die binnenkwam al handenschuddend ons en de rest in de kring begroette.

Iedereen een handje

“Hallo, gefeliciteerd. Hallo, ook gefeliciteerd. Gefeliciteerd hè. Hee hoi! Jij ook gefeliciteerd!” Hoe later je binnenkwam, hoe vaker het ‘gefeliciteerd’ klonk want de groep groeide snel. “Handjes schudden is zo dom,” verzuchtte mijn nichtje. “Je kunt toch ook gewoon zwaaien naar iedereen en zeggen: ‘Hallo! Gefeliciteerd allemaal!'”

Acceptatie

Ik kan me haar verzuchting wel voorstellen. Het is ook een vreemd soort ritueel, dat handen geven. Toch heeft het een belangrijke sociale functie. Zoals aapjes elkaar vlooien, zo geven wij elkaar een hand. Als teken van wederzijdse acceptatie. Experimenteer maar eens. Let eens op wat er gebeurt als jij iemand de hand weigert die in de kring voorbij schuifelt.

Razendsnel

Een hand geven duurt wellicht twee à drie seconden. Dan is het weer voorbij. Toch wordt er in die paar seconden enorm veel gecommuniceerd. We ‘lezen’ de kwaliteit van de handdruk, de intonatie van de stem, de gezichtsuitdrukking, de blik in de ogen, lichaamstaal en nog veel meer. Dat gaat allemaal razendsnel.

De kracht van een stevige handdruk

Juist omdat er in die paar seconden zoveel gecommuniceerd wordt, streef ik altijd naar kwaliteit. Echt even contact maken. Hoe kort ook. Voelen dat ik een hand beet heb waar een mens aan vast zit. Weten dat achter die hand gevoelens schuilgaan en waar verlangens achter zitten om gezien te worden.

Drie stoelen terug

Het merendeel van de mensen die handen schudden, was met hun aandacht helemaal niet bezig met ‘een hand geven’. De meeste mensen waren met hun aandacht al bij de volgende, of nog in gesprek met iemand die hij drie stoelen daarvoor een hand had geschud. Er zit een groot verschil tussen ‘iemand een hand geven’ en ‘handjes schudden’. Mijn veertienjarige nichtje had het scherp gezien. Als contact maken vervalt tot het loze gebaar van ‘handje schudden’, dan geef ik haar groot gelijk. Handjes schudden is zo dom!

Tags: Ambitie en succes, Persoonlijke effectiviteit, Solliciteren
Young Talent Program

Hét ontwikkelprogramma voor young professionals die versneld willen groeien:

Download gratis:

Lees wat 2500 young professionals zeiden over hun werkbehoeften:

Gerelateerde artikelen:

Bekijk ook

Chat openen
Hi,
Heb je een vraag over 'Netwerken: de kracht van een stevige handdruk'?