Lennard Duijvestijn (26) studeerde European Studies en International Law in Maastricht om vervolgens aan het traineeship bij TNT te beginnen. Al snel begon er iets te knagen en begon hij met zijn ontdekkingstocht naar datgene wat hij écht wil…
Klaargestoomd voor het bedrijfsleven
In twee richtingen aan de Universiteit van Maastricht afgestudeerd, mijn scriptie met een 8 afgerond, in het buitenland gestudeerd, veel gereisd, actief bij studentenorganisatie AIESEC, stichting in internationaal vrijwilligerswerk opgericht, verkozen tot student van het jaar…. Ik dacht dat ik het helemaal zou gaan maken in het bedrijfsleven.
Een veelbelovende start: Het TNT traineeship
Aangetrokken door de duurzame en wereld verbeterende initiatieven van toenmalig CEO Peter Bakker, wilde ik mij volledig storten in de dynamische en internationale wereld van TNT. Een bedrijf in verandering. Dat zeker. Ik begon als adviseur van de ondernemingsraad. Voor mij een logische stap, omdat ik tijdens mijn studie de rol van medezeggenschap had bestudeerd. Hierdoor wist ik dat de winst van organisaties met een sterke personeelsvertegenwoordiging op korte termijn weliswaar minder hoog was, maar op de langere duur wel stabieler. Ik was in de veronderstelling dat winst gemaakt wordt om de mens vooruit te helpen, niet dat er mensen bestaan om zoveel mogelijk winst voor bedrijven te maken. Wellicht was mijn kijk op de dingen idealistisch en een tikkeltje naïef.
Ontgroening in het bedrijfsleven
Die naïviteit is heel snel afgenomen. In de ‘corporate world’, zeker bij een beursgenoteerd bedrijf, gaat het er voornamelijk om of de analisten bij de presentatie van de volgende kwartaalcijfers tevreden gesteld kunnen worden. Dat zorgt voor veel druk om op korte termijn te presteren. En dat effect wordt versterkt bij een bedrijf dat altijd goed gepresteerd heeft, maar geconfronteerd wordt met enorme veranderingen in de markt. De liberalisering van de postmarkt, teruglopende marges en het steeds versnellende effect van een andere ‘concurrent’: het internet met al haar mogelijke vormen van communicatie.
De grote reorganisatie
Toen ik bij de Ondernemingsraad (OR) aan de slag ging was er daarom dan ook veel aan de hand. In mijn beginperiode werd al snel duidelijk dat vele werknemers hun baan niet konden behouden. Dit zorgde uiteraard voor een schokgolf door de organisatie en bij de families van mensen die al decennia lang in de postwereld aan de slag waren. Vervolgens is het aan de ondernemingsraad, als vertegenwoordiging van 30.000 man postpersoneel, om daar iets van te vinden en advies te gaan geven over de reorganisatie.
Wie, wat, waar, hoe, waarom..?
Ik schreef een deel van het advies en was ook aanwezig bij veel van de onderhandelingen met het hoger management over de reorganisatie. Zo bevond ik mij wel eens in een conferentie oord te overleggen met leden van de OR en het management over de voorwaarden die de OR stelde. De enorme belangen, de historie van het bedrijf, de opgebouwde organisatie structuur, de relaties tussen individuen en de verhouding tussen management en medezeggenschap…Uiteindelijk werd het mij te lastig om te zien waar het nu werkelijk allemaal om ging.
Is dit wat ik wil?
En die vraag ging ik mezelf steeds meer stellen. Waar gaat het allemaal over? Je kan heel druk bezig zijn om de dingen heel goed te doen, maar wat als dat eigenlijk niet de goede dingen zijn? Wat als er eigenlijk iets heel anders nodig is? Dit heeft me flink aan het denken gezet…past dit traineeship eigenlijk wel bij wat ik wil?
