Dit is een gastbijdrage van Jeroen Rijskamp:
De waarschuwingen voor het voorzichtig omspringen met je online activiteiten vliegen je tegenwoordig om de oren. Consumentenprogramma’s van Radar tot Kassa hebben al tal van doemscenario’s geschetst waarin een perfecte kandidaat voor een baan toch nog op de valreep wordt afgeschoten door een sociale media vlek die niet meer weg te poetsen viel.
Helaas, die ene recruiter of headhunter heeft iets over jou als persoon gevonden dat hem of haar niet aanstaat. En iedereen weet dat wanneer iets op het Internet staat, het er voor altijd op staat, toch?
Online vergankelijkheid
Fout. Online content is zo bederfelijk als de pest, ook op sociale media platformen. Het verdwijnt namelijk naar de achtergrond naarmate interesse in de vorm van views verloren gaat en verdwijnt uiteindelijk volledig. Voor een populair platform als YouTube is namelijk de meest prijzige zaak het “storen” (stallen) van online content op servers en met 10.000 uploads per uur loopt dit redelijk in de kosten. Twitter bewaart de meeste tweets 18 maanden. Facebook, de grootste “boeman” der sociale media is makkelijk te beveiligen in je settings, dit beveel ik overigens wel aan.
Ongegronde Online Paranoia
De paranoia die dus losbandig wordt rondgezaaid door Jan en zijn compagnon “Alleman” is dus ongegrond en staat bovenal haaks op de werkelijkheid. Voor een screening is men veel meer geïnteresseerd in wat een toekomstige werknemer al heeft gedaan qua werkzaamheden, maar bovenal hoe hij/zij functioneert in een gesprek. Ik zou dan ook een ieder willen uitnodigen, wanneer je dat nog niet hebt gedaan, jezelf eens te Googlen door simpelweg je eigen naam in te voeren en op “search” te drukken. Wellicht kom je iemand tegen met een identieke voor en achternaam, maar veelal zullen de resultaten alleen data weergeven die overeenkomen met een gedeelte van je achternaam.
Online makeability
In plaats van toe te geven aan het onheilspellende gevoel van paranoia dat de media ons voorschotelt, en dat velen van ons in tijde van sollicitatie teistert, kun je er ook voor kiezen je eigen capaciteiten en interesses zo correct mogelijk weer te geven. Ieder mens heeft van nature interesses. Deze interesses kunnen voortkomen uit het bijwerken van de voor jou meest waardevolle en pakkende kennis die je hebt opgedaan in voorgaande opleidingen, of simpelweg wat jou intrigeert en bezig houdt.
Vaak zijn deze interesses met elkaar verbonden, immers geeft een voorliefde vaak de drive om iets op te pakken waardoor je toch een soort expertise ontwikkelt. Jouw interesses geven een knowhow weer die voor werkgevers belangrijk kan zijn. We leven immers in een kenniseconomie. Bovendien kunnen interesses een indicator zijn van jou als persoon en dus van jouw capaciteiten en in welk veld die van pas zouden kunnen komen.
Deel je interesses en vergoot je kans tot een succesvolle “job match”.
Online exposure
Het grote voordeel van het Internet, en vooral de sociale media (Web 2.0), is dat er een grote diversiteit aan platformen bestaat om jouw interesses en capaciteiten te delen. Hierbij kun je denken aan de meest voor de hand liggende voorbeelden: Facebook, Twitter, LinkedIn, maar ook een eigen website, of (WordPress) blog. Zaak is wel dat sommigen zich misschien even over het oerHollandse bescheidenheidsbeginsel heen moeten zetten, evenals de doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg-norm. Artikelen die jouw interesse wekken, opvallende nieuwsberichten uit jouw vakgebied, maar ook kritische uitspraken en vraagstellingen omtrent een “trending topic” werken mee aan views, feedback en zodoende een positieve aanwezigheid op het web. Hierdoor vergroot je je online exposure en daarmee de kans dat je netwerk zich bewust is van jouw capaciteiten en dat ook blijft. Bovendien stel je je netwerk op deze manier instaat om adequaat te reageren wanneer ze tegen een potentiële match aanlopen. Het bijzondere is dat jij in staat bent de voorwaarden tot het succes van deze match te creëren door de content die jij deelt.
En nu?
Iedereen is dus in staat zijn of haar eigen online identiteit te maken, maar het medium Internet ook uit te buiten in plaats van geïntimideerd langs de zijlijn te blijven staan en je beteuterd af te vragen hoe de rest van je netwerk toch in godsnaam aan die leuke baan komt. Een recent onderzoek van SPOT naar tijdsbesteding geeft aan dat de gemiddelde Nederlander een kwartier per dag uitgeeft aan sociale media, maar ruim 1,5 uur aan internet in het algemeen. Het bijhouden en sharen van je interesse online in dit tijdsverbruik is echter geen garantie voor een roodgloeiende telefoon aan werkgevers die je hebben opgepikt, maar het vergroot zeker je kansen aanzienlijk.
