Eigenlijk heb ik niets met een Glazen Plafond Index of een ‘Diversity Award’. En ik heb al helemaal niets met een dag als vandaag: Internationale vrouwendag. Althans niet in Nederland. Misschien is het mijn naïviteit. Ik geloof dat iedereen het hier ver kan schoppen als je maar intelligent, ambitieus en zelfverzekerd genoeg bent. En dat is volgens mij ook precies ons probleem. Als je via Google zoekt op “Waarom zijn vrouwen…”, is “…zo onzeker” de eerste suggestie.
Ik ben ge-wel-dig
Laten we realistisch zijn. Je maakt geen carrière door hard te werken en lange dagen te maken. Je maakt carrière door je te profileren en de juiste mensen te kennen. En toegegeven, op dat vlak hebben mannen een streepje op ons voor. Uit onderzoek blijkt dat mannen op de werkvloer by far meer zelfvertrouwen hebben. 70 procent van de mannen, in tegenstelling tot ‘slechts’ 50 procent van de vrouwen, geeft zichzelf een dikke voldoende.
Kortom, we zijn veel te bescheiden: we zeggen niet wat we willen, vragen niet om een promotie en gaan zelfs tot het uiterste om aandacht te vermijden. Want stel je voor: je komt de CEO in de lift tegen. Wat moet je zeggen? Iets over het weer? We beseffen ons niet dat onze mannelijke collega’s juist hun uiterste best doen voor zo’n moment. Dé kans om hun briljante idee (vast iets dat jij heb bedacht) te pitchen! Waarover je overigens hier een aantal tips vindt.
Beloningsverschillen
Met als gevolg: vrouwen verdienen voor hetzelfde werk (!) 17% minder dan mannen. Althans, dat is het Europese gemiddelde. In ‘macholand’ Italië ligt dit verschil rond de 5% en Nederland is regionaal koploper met een inkomensverschil van 23%. En dat ziet er in de supermarkt zo uit:
.
.
Cruella de Ville
Overigens zijn de vrouwelijke stereotypes niet bemoedigend om ons minder bescheiden op te stellen. Van ijskoningin en alfa-vrouwtje tot emotioneel en achterbaks. Het blijkt dat mensen zich geen raad weten met vrouwen die zich op de taak en het resultaat richten. Dat zijn immers typische mannelijke eigenschappen. En als we ons van onze vrouwelijke kant laten zien (door tijdens een overleg met je baas in huilen uit te barsten.. om maar een voorbeeld te noemen), zijn we weer fragiele en onstabiele wezens. Kortom, we kunnen het niet snel goed doen.
Maar volgens mij is het helemaal niet nodig om een Cruella de Ville te worden om carrière te maken. Met een beetje meer ijdelheid, zelfverzekerdheid en hufterigheid komen we al een heel eind.
