Een gastbijdrage van Janneke Vissers:
Over het schrijven van mijn scriptie en mijn afstuderen heb ik lang gedaan. Ik was doodsbang voor wat mij na het afstuderen te wachten stond. De periode van 2012 – 2013 was een beroerde tijd om af te studeren (want: volop crisis). Ook koos ik een master die ‘lekker breed’ was en het ontbreken van een specialisatie bleek een groot nadeel bij het vinden van een baan. Business courses, Inhousedagen en borrels bij multinationals, banken en consultancykantoren liep ik af om erachter te komen wat bij me paste. Het werd een fulltime baan op zich.
Verwachtingen bijstellen
Ik solliciteerde me suf en hoewel ik meestal wel door de eerste paar rondes kwam kreeg ik afwijzing na afwijzing. Wat deed ik verkeerd? Ik begon enorm aan mezelf te twijfelen: was ik wel goed genoeg voor een traineeship? Ik had toch een goed cv? Mijn zelfvertrouwen liep een behoorlijke deuk op. Mijn (wellicht wat te hoge) verwachtingen dat ik na mijn afstuderen snel een gaaf traineeship zou vinden viel al snel in duigen.
Een baan die niet bij me past, wat nu?
Een hoop sollicitaties en afwijzingen later werd ik aangenomen voor het graduate programma bij een grote IT- consultant op de Zuidas. Ik was in eerste instantie ontzettend blij. Maar ik merkte al vrij snel dat status van de corporate-wereld die mij eerst zo geweldig leek totaal niet bij me paste. Dit was een echte eye-opener, maar ook ik was ook weer terug bij af: want wat past er dan wél bij mij?
Bang om de knoop door te hakken
Achteraf kan ik zeggen dat ik veel te lang in mijn eerste baan ben blijven hangen, omdat ik bang was om de verkeerde keuze te maken. De angst om na die eerste baan het verkeerde te kiezen werkte verlammend; ik was ongelukkig maar ik deed niks. Het was alsof ik wachtte totdat iemand anders de knoop voor mij zou doorhakken. Dit zorgde er mede voor dat ik overspannen raakte.
Een leven leiden waar je blij van wordt
Inmiddels heb ik geleerd dat het soms beter is om een ‘verkeerde’ keuze te maken dan om helemaal niets te kiezen. Elke keuze die ik maakte leverde een leermoment op en zo kwam ik er steeds beter achter wat ik wél wilde. Hoewel het nog twee banen en dus ‘verkeerde’ keuzes heeft gekost, durfde ik uiteindelijk de stap te wagen om te gaan ondernemen. Iets wat ik al jaren wil maar steeds voor me uitschoof omdat ik het eng vond.
Gelukkig besefte ik op tijd dat ik zelf de verantwoordelijkheid draag over mijn eigen leven en dat ik daarvoor keuzes moet maken die leiden tot het leven waar ik blij van word. En alle leermomenten die tot die keuze hebben geleid zou ik voor geen goud willen missen.
