Of ik per direct naar India kon

Mieke Burmeister (30) studeerde Politicologie in Leiden en aan de Diplomatic Academy in Wenen en werkt sinds 2006 bij Unicef op de afdeling Planning, Monitoring and Evaluation. Momenteel is ze gestationeerd in Liberia.

Wat houdt je werk precies in?

Dat verschilt per project. In noodhulp situaties is er veel nadruk op de snelle analyse van de situatie. Ik ben dan verantwoordelijk voor de informatievoorziening over de omvang van de ramp, aantallen kinderen die betroffen zijn en eerste behoeften. Daarnaast draait het vooral om planning: wat gaan we doen, hoe gaan we dat doen en hoe houden we goed bij waar alle hulpgoederen precies terecht komen.

Noodhulp in Myanmar

Noodhulp in Myanmar

Waarom Unicef en hoe kwam je binnen?

Unicef heeft mij gekozen! Ik heb op alle JPO posities gesolliciteerd bij verschillende VN organisaties. Alleen Unicef belde voor een gesprek. Ik denk dat doorslaggevend was dat mijn profiel precies aansloot bij de functie – ze zochten iemand die kon schrijven, goed was in statistiek en ervaring had met werken in ontwikkelingslanden – en dat ik zonder twijfel per onmiddellijk naar India wilde verhuizen.

Wat was je eerste project?

Mijn eerste zelfstandige project ging over “Social Exclusion”. De organisatie wilde sterker beleid voor groepen in India die door discriminatie geen toegang hadden tot sociale structuren zoals gezondheidszorg en onderwijs. Denk aan als Dalits, ook wel Untouchables, en inheemse bevolkingsgroepen. Ik onderzocht innovatieve mogelijkheden om onze programmas meer “inclusive” te maken, zodat we ook deze kinderen beter konden bereiken.

Waar ben je nu mee bezig?

Ik werk nu in Liberia. Na een burgeroorlog van 15 jaar is er nu al een tijdje vrede dus de noodhulp wordt afgebouwd en we zijn veel meer met structureel ontwikkelingwerk bezig. Voor mij betekent dat veel samenwerken met de Liberiaanse overheid om ze te ondersteunen in het plannen en implementeren van hun projecten.

Collega in Liberia

Collega in Liberia

Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit?

Ik zit veel op kantoor. Gelukkig kom ik ook regelmatig in het veld, maar onze projecten worden hoofdzakelijk geïmplementeerd door (lokale) NGO partners. Ik ben dan soms onderweg om te kijken of alles volgens plan gaat en of er misschien bijgestuurd moet worden. Maar de meeste tijd breng ik door in de hoofdstad – in vergaderingen met Ministeries en andere VN organisaties. Of gewoon achter mijn bureau.

Waar moest je aan wennen?

De VN is natuurlijk vrij bureaucratisch. Al viel het me redelijk mee omdat ik een hele inspirerende en energieke baas had toen ik net begon, maar ik moest toch wel erg wennen aan de hiërarchie. Soms is het erg belangrijk welk functieniveau je hebt. Vooral als starter met beperkte ervaring is het dan soms even insteken.

Wat raad je mensen aan die willen komen waar jij nu bent?

Mensen die bij Unicef werken zijn gemotiveerd om een bijdrage te leveren aan de verbetering van de situatie van vrouwen en kinderen in ontwikkelingslanden. Je moet het wel leuk vinden om om de paar jaar in een andere land te gaan wonen. Binnen Unicef hebben de meeste mensen een loopbaan – ze blijven hun hele carrière binnen de VN en komen nooit echt meer in Nederland te wonen.

Om in aanmerking te komen voor een functie binnen Unicef denk ik dat het belangrijk is dat je eerdere werkervaring in het buitenland hebt opgedaan. Als je weet hoe het is om in ontwikkelingslanden te werken is het voor een potentiële baas veel makkelijker om je aan te nemen. Je moet echt kijken of het überhaupt wel iets voor je is. Interculturele communicatie vaardigheden, flexibiliteit en aanpassingsvermogen zijn echt essentieel als je goed wilt kunnen functioneren in een internationale organisatie.

Tags: MVO
Young Talent Program

Hét ontwikkelprogramma voor young professionals die versneld willen groeien:

Download gratis:

Lees wat 2500 young professionals zeiden over hun werkbehoeften:

Gerelateerde artikelen:

Bekijk ook

Chat openen
Hi,
Heb je een vraag over 'Of ik per direct naar India kon'?