Lege plekken, moet nu zo
Omhels je door mijn schermpje heen
Kijk naar buiten en naar binnen
Wat we hadden is niet meer
Wat gaat zijn, is onbekend
Van onzeker, maar het went
Wil je pakken, wil je grijpen
Wil dichtbij en niet ver weg
Wil dat jij me ziet daarbuiten
In ons online overleg
Voel de veerkracht ons bewegen
Voel jouw tranen en jouw lach
Voel de actie in de plannen
Die ons drijven, dag voor dag
Gedicht door Jitske Kramer, uit Werk heeft het gebouw verlaten