De kwetsbaarheidskater. Je kent het gevoel vast wel. Je doet iets waarmee je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Misschien besluit je je baan op te zeggen om een half jaar te gaan reizen, je gaat dat confronterende moeilijke gesprek aan met een vriend of initieert een langverwachte salaris-onderhandeling met je baas. Je steekt je nek uit, bent uit je comfortzone en dat maakt je kwetsbaar. Hoe zal de ander reageren? Wat als het misgaat? Wat zullen ze van je vinden? Maak je zo’n grote stap waarmee je je kwetsbaar opstelt, dan is het zeer waarschijnlijk dat je de volgende ochtend wakker wordt en denkt Oh mijn god.. wat heb ik gedáán? Wat dácht ik wel niet?
Wat is een kwetsbaarheidskater?
Dat gevoel van onzekerheid en angst voor de kritiek van anderen is wat Brené Brown zo treffend een kwetsbaarheidskater noemt. In de rush van je enthousiasme maak je grootse plannen en beslis je om het helemaal anders aan te pakken, waarna de impact pas later komt. Ik had het zelf vorige week nog, toen er een interview met enorme foto van me in de krant werd gepubliceerd. Megamooie kans, toch? De dag voor het gepubliceerd zou worden kreeg ik het Spaans benauwd. Oh nee wat erg, WAAROM heb ik dit gedaan? Wat zullen mensen wel niet van me denken, wat als ze het helemaal niks vinden..?
Het naar buiten treden met mijn bedrijf – iets wat me dicht aan het hart ligt en ik met enorm veel passie en liefde heb opgebouwd – was iets waar ik als een enorme berg tegen opzag. Bang voor kritiek, afwijzing en vooral dat ik niet goed genoeg zou zijn.
Ontnuchteren van de kwetsbaarheidskater
In mijn leven heb ik al de nodige kwetsbaarheidskaters te verduren gehad. Het idee om mijn baan en huis op te zeggen en een avontuurlijk leven in het buitenland te gaan leiden klonk enorm romantisch en exciting toen ik de plannen maakte, maar twee weken voor het erop aankwam kon ik wel door de grond zakken. Of het moment dat ik mijn relatie beëindigde en kort daarna hevig begon te twijfelen of hij niet tóch de liefde van m’n leven was en ik een grote fout had gemaakt (spoiler: hij was ‘t niet). Op die momenten sluit ik mezelf het liefst op in m’n kamer, gooi ik m’n telefoon weg en verbreek ik al het contact met de buitenwereld om voor de zoveelste keer lekker ongestoord in bed alle seizoenen van Friends te bingewatchen, terwijl ik vooral heel hard doe alsof de buitenwereld niet meer bestaat.
Kwetsbaarheid als maatstaf van moed
Zo’n kwetsbaarheidskater vermijden we dus het liefst, door onszelf zoveel mogelijk veilig uit de vuurlinie te houden. We leven in een cultuur waar jezelf kwetsbaar opstellen – het openbaren van je angsten en onzekerheden, emotionele risico’s nemen – wordt gezien als een vorm van zwakte, iets waar de meeste van ons het liefst hard van wegrennen. Maar volgens kwetsbaarheids-queen Brené Brown zijn juist die kwetsbare momenten zo goed voor je. Uit haar onderzoek bleek dat kwetsbaarheid de meest accurate maatstaf van moed is. De fantastische dingen die je teweeg kunt brengen door risico’s te nemen, komen voort uit die kwetsbaarheid. Het is juist wanneer we onszelf emotioneel blootstellen – in een relatie of op het werk – dat we ervaringen hebben die ons leven betekenis geven.
Leven buiten je comfort zone
Alhoewel ik het door de kwetsbaarheidskater heengaan keer op keer weer verschrikkelijk, ik blijf ik mezelf uit m’n comfortzone duwen. Kwetsbaarheid is de basis van vertrouwen en maakt dat we waardevolle relaties met de mensen om ons heen kunnen opbouwen. Een beroemde quote van Theodore Roosevelt omschrijft de kracht van kwetsbaarheid misschien nog wel het best;
De eer is voor zij die in de arena staan. Zij die fouten maken en keer op keer tekortschieten, omdat dat nu eenmaal onvermijdelijk is. Die desondanks proberen iets te bereiken, die enthousiasme en toewijding kennen en zich helemaal geven voor de goede zaak. Die als het meezit, de triomf van een grootse verrichting proeven. En die als het tegenzit en als zij falen, in elk geval grote moed hebben getoond. Kwetsbaarheid is dus geen kwestie van winnen of verliezen, maar inzien dat beide bij het leven horen en je desondanks helemaal geven. In de arena zul je altijd klappen krijgen. Maar als we blijven wachten tot we perfect of onaantastbaar genoeg zijn voordat we de arena durven betreden, zullen we kostbare tijd verdoen en onze talenten de rug toekeren. Kwetsbaarheid is onzekerheid, risico’s nemen en emotionele blootstelling. Zolang je leeft en relaties hebt, ben je kwetsbaar.
Theodor Roosevelt
Kwetsbaarheid omarmen
De kracht zit hem dus in het omarmen van onze kwetsbaarheid. Want achter het kwetsbaar zijn liggen de mooiste dingen van het leven verborgen. Tijd voor een imago update van kwetsbaarheid in onze maatschappij. Zie het als een maatstaf van je moed en een investering in een life worth living. Hoe meer kwetsbaarheidskaters, hoe beter!
