Een bijdrage van Karianne Gielen:
na•vi•ge•ren (navigeerde, heeft genavigeerd): 1 een schip of vliegtuig besturen (Bron: Van Dale)
Het zit er allemaal in. Al die kennis. Opgeslagen in ons hoofdje. Gisteren bij Zeilschool Scheveningen volgden we een te gekke en zeer specifieke navigatiecursus. Want navigeren op een klassiek zeilschip is niet hetzelfde als op een zeven meter plezier zeilbootje. En op open zee gaat het er net iets anders aan toe dan op de Friese wateren van ons land. Op tafel: kaart C25, polair diagrammenboek, passer, kaartplotter en een veiligheidsreader. Leren navigeren dus.
In een moordend tempo gaan we door de stof. Een wedstrijd op zee win je niet als je in een rechte lijn gaat. Daarom leren we over de wind. Dat deze altijd van een hoog naar een laag drukgebied wil, wat de bolletjes en de driehoekjes zijn, hoe de wind draait, dat het in een regenbui nog harder waait, dat wind daar onder een hoek van tweeëntwintig graden naar binnen gaat, dat je de snelheid in knopen afleest aan de staartjes van het pijltje. En we leren over de stroming op de Noordzee, de invloed van de maan op deze stroming en waar we per uur kunnen terugvinden hoe de stroming op dat moment gaat zijn. We leren hoe we de stroming kunnen gebruiken en waar we op moeten letten.
We oefenen, meten en berekenen. We gaan van Kompaskoers naar Grondkoers. We lopen door de getijtafels en stroomatlassen. Elke uiting op kaart C25 is ons duidelijk: de snelwegen, de stromingsaanduidingen, de graden en de minuten. We noteren en voelen ons goed. TeamKPN is er klaar voor.
