Schrijven over wat ik meemaakt, wat ik zou wíllen meemaken, en over wat me dwars zit: ik doe het al mijn hele leven. Waarom werkt schrijven eigenlijk zo goed?
1. Stille getuige
Het papier zegt niks terug als je schrijft, leidt niet af, is alleen aanwezig als een goede luisteraar. Soms is dat heel fijn. En welke (andere) luisteraar zegt er nou écht helemaal niks? Goede luisteraars zijn sowieso zeldzaam. Schrijf je wat er in je opkomt, dan komt er een flow op gang; je gedachten komen vanzelf. Eigenlijk voel ik me direct opgelucht als ik dat doe en nog meer als ik klaar ben. Er ontstaat ruimte in mijn geest zodra ik mijn verhaal van me afgeschreven heb.
2. Crisisschrijven of elke dag
Je kunt schrijven puur en alleen als er iets is dat je enorm dwars zit. Dan is het een medicijn, een crisistherapeut, en dat is prima. Maar je kunt ook elke dag schrijven, al is het over de kleinste dingetjes. Wat je doet, wat je denkt, wat je wilt. Vaak vraag ik mezelf: Wat houdt me op dit moment het meest bezig? Ook als er niks is waar ik mee zit; het schrijven geeft me altijd een beter gevoel over mezelf en wat ik aan het doen ben. Zelfvertrouwen dus.
3. Schriftelijke stofzuiger
Schrijven ruimt problemen en zorgen op; het maakt een schone lij, omdat dingen behandeld zijn en daarmee uit je hoofd. Je hebt die zorgen misschien weggedrukt met gedachten als: Ja, dat was nou eenmaal stom, let’s move on. Maar schrijf je erover, dan lossen dingen op. Of ze worden kleiner dan ze waren. Ze hebben de aandacht gekregen die ze nodig hadden, die ze eigenlijk van je vroegen, maar die je ze normaal misschien niet zou geven.
4. Inzichten & begrip voor betrokkenen
Het schrijven brengt je daarnaast nog iets anders belangrijks: helderheid en inzicht. Soms snap ik mezelf, de situatie en de eventueel de betrokken andere partij, veel beter na het opschrijven van het verhaal in een dagboek. Alsof ik in een soort helikoptertje boven het geheel vlieg en me ineens kan inleven in de verschillende kanten van het verhaal: Ja, als ik het vanuit jouw perspectief bekijk kan ik me eigenlijk heel goed voorstellen dat je hier heel moe van wordt. En dan terug naar het eigen perspectief: Ja, ook daar snap ik dat ik doe wat ik doe. Zo krijg je dus meer compassie en begrip voor jezelf én de ander(en) in de situatie.
5. Schrijven geeft richting
Daarnaast helpt het snappen van de situatie je te bepalen hoe je die verder aanpakt. Je kunt er nieuwe voornemens uit halen; je gedrag veranderen, of je instelling. Of er iets anders uit leren. Als je dingen beter snapt kun je ze vaak ook beter accepteren. Het is zoals het (nu) is. In acceptatie van het hier en nu vind je altijd de grootst mogelijke rust, zoals ik ook in eerdere stukjes heb beschreven. Soms moet je het gevoel eerst aankijken.
6. Gevoel aanschouwen
Tijdens het schrijven dient vaak je gevoel van dat moment zich aan. Zo, daar ben ik. Aan jou de edele taak het gevoel aan te kijken en het er te laten zijn. Het accepteren ervan. Wat ik dan doe is kijken, voelen en schrijven. Vreemd genoeg werkt dat. Ik schrijf over wat ik voel en hoe ik ermee omga. Dan stop ik weer even als mijn gevoel duidelijk opkomt en aandacht wil. Ik kijk ernaar, tot het kleiner wordt en ik er weer over kan schrijven. Vaak is dat het laatste stuk van het schrijfproces. Daarna zit je weer in het nu, omdat je jezelf helemaal omarmt zoals je op dat moment bent, met je gevoel erbij. En dit jezelf omarmen, constant, is de mooie uitnodiging van het leven.
7. Alleen jij & je dagboek
Er zit ook iets moois aan je verhaal een keer niet delen met anderen. Hoewel dat vaak heel krachtig en effectief kan zijn, heeft het ook iets moois en puurs om een situatie helemaal alleen met je papier uit te werken. Zo blijft het dicht bij jezelf en stopt het verhaal wanneer jij wilt. Je coacht dan jezelf.
8. Dagboek schrijven (n)iets voor jou?
Ongetwijfeld zal het niet bij iedereen passen, maar ik kan iedereen aanbevelen het voor zichzelf een tijdje uit te proberen. Misschien dacht je het écht niet, maar blijkt het te werken voor jou. Hoe leuk zou dat zijn?
Boekentips bij dit artikel
Je leven schrijven – een meditatieve weg tot zelfkennis van Julia Cameron is echt een aanrader. Ze leert je spelenderwijs hoe je schrijven dagelijks gebruikt om dingen eruit te gooien, je hoofd leeg te maken, inspiratie op te doen en in de flow te blijven. Vlot en goed geschreven en erg nuttig voor schrijvers en dagboekfetisjisten.
Een ander nuttig boek is: Schrijven vanuit je hart van Natalie Goldberg. Natalie combineert al jaren stilteretraites met schrijven en vertelt je gepassioneerd over alle voordelen ervan. Moet je ervoor kunnen schrijven? Helemaal niet. Haar schrijfoefeningen hebben positief effect op iedereen die een pen vast kan houden. Bij haar werk gaat het namelijk niet om wat je voor eindresultaat neer zet, maar wat je voor jezelf bereikt door (dingen van je af) te schrijven.
Mooie dagboeken om in te schrijven vind je online, bijvoorbeeld de schitterende dagboeken van Paperblanks. Heel veel succes hiermee!
