Glimpen is een dag ervaring opdoen in een andere werkomgeving. Bedoeld voor mensen die al langer aan het nadenken zijn over hun loopbaan en nu willen ervaren hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Het betekent proeven, ruiken, zien en voelen hoe het is om iemand anders zijn werk te doen en de beelden en gedachten die je daarover misschien al hebt in de werkelijke wereld toetsen.
Twee antwoorden
Tijdens intakes die ik regelmatig houd voor Glimpen doet zich vrijwel altijd een wonderlijk dualistisch fenomeen voor. Want wanneer ik belangstellenden tijdens zo’n intake vraag op wat voor werkplek ze een ervaring op willen doen, komen er altijd twee antwoorden.
Deze antwoorden zijn ongeveer als volgt geformuleerd:
- “… wat goed zou zijn voor mijn professionele ontwikkeling is om een dag…”
- “… maar als ik iets heel anders zou kiezen dan zou ik…”
Ik vind het fascinerend! Spreekt in het ene geval het hoofd en in het andere het hart? En als dat zo is, waarom zijn ze zo uitdrukkelijk van elkaar gescheiden?
Kiezen dan maar?
Een keus helpen maken tussen beide opties zou voor de hand liggen. Want keuzes maken, prioriteren en focussen is goed, vertelt onze snelle maatschappij. Maar is dat wel zo? Je spreekt op zo’n moment toch niet voor niks twee voorkeuren uit? Ik geef toe, je kunt geen vrachtwagenchauffeur en minister-president tegelijk worden. Hoewel? We schijnen in ons werk maar een heel klein deel van onze talenten te benutten. Waarom zouden we dan niet gewoon meerdere dingen tegelijk doen, in plaats van er per se eentje te kiezen?
Xin
De Chinezen hebben maar een woord voor hoofd en hart : ‘Xin’. In de Chinese cultuur wordt uitgegaan van heelheid van de mens, waar hoofd en hart niet van elkaar gescheiden zijn.
Nieuwe heelheid
Wij westerlingen scheiden het vaak. Sinds de fameuze vergissing van Descartes “ik denk dus ik ben” parkeerden we ons gevoel in de hoek en gingen we verder met de ratio. De laatste jaren heeft het gevoel weer gewonnen aan terrein. En spreken we, naast al onze gedachten, steeds meer uit wat we voelen. Nog steeds lijkt het populair om te kiezen tussen het een of het ander. Maar misschien zijn we ons wel klaar aan het maken voor nieuwe heelheid. En zijn we op weg naar ons eigen, westerse Xin. Hoe zit dit bij jou?
