Ken je dat gevoel? Je staat op een verjaardag waar je bijna niemand kent. Groepjes zijn al gevormd en jij moet je er tussen wurmen. Of een netwerkborrel, waar iedereen al met elkaar in gesprek is. Een drukke winkelstraat of een avondje in de kroeg. Thuis zitten als je single bent, terwijl al je vrienden met hun geliefde iets leuks doen.
Het lijkt op dat moment alsof je de enige bent op de wereld die zich zo voelt. Ik heb al deze situaties meegemaakt en ze zorgen er voor dat ik me af en toe best eenzaam voel. Hoe ga je daar mee om?
Iedereen voelt zich wel eens eenzaam
Eenzaamheid is een gek gevoel. Het lijkt wel een taboe. Maar iedereen kent perioden van eenzaamheid waarin je wordt teruggeworpen op jezelf. Maar niet altijd op de ‘zelf’ die je op dat moment leuk vindt. Vaak wordt je teruggeworpen op je innerlijke criticus: dat stemmetje op je schouder dat het hoogste woord voert. Die van mij is vaak bijzonder streng en kritisch. Tja, had je maar iets moeten plannen vandaag. Logisch dat ze jou niet leuk vinden. Of: Kennelijk ben ik niet goed genoeg. Het lijkt dan alsof je maar te dealen hebt met dat gevoel. Je gelooft dat de criticus sowieso gelijk heeft.
Hou het gevoel tegen
Maar je hebt juist wel een keuze, hoe lastig die soms ook uit te voeren lijkt. Geef je zelf er niet aan over maar hou dat gevoel tegen. Dat zou een psycholoog althans zeggen. En er zit ook wat in. Je bent namelijk niet je gedachten. Jij bent degene die aan het stuur zit: de regisseur, degene die kan besluiten om wel of niet op deze gedachte in te gaan. Het begint met afstand nemen en je niet langer te identificeren met je gedachtes.
Je gedachten als afspiegeling van je verleden
Gedachten zijn een raar iets. Ze komen en gaan. Ze ontstaan door alle zinnen die jij in je leven hebt gehoord: kritiek, complimenten, advies, citaten. Enkele daarvan hebben veel indruk op je gemaakt en die vind je vaak terug in je gedachten. Ze wijzen altijd terug naar je verleden, niet naar het heden of de toekomst. Dat is heel positief, want dat betekent dat je ze kunt omvormen en laten gaan. Ze vormen niet de waarheid, maar jouw zelfbeeld. En jouw zelfbeeld wordt gevormd door al jouw aangeleerde overlevingstactieken uit het verleden.
Negatieve gedachten als oud gips
Als je een gebroken been hebt is het wel zo prettig dat deze met gips kan genezen. Maar als je het gips laat zitten nadat je bot allang is genezen wordt lopen behoorlijk lastig. Zo is het ook met negatieve gedachten. Als er eentje langskomt, laat ‘m gaan. Besteed er geen aandacht aan en zet er duidelijk een punt achter. Meestal is zo’n gedachte allang niet meer op de huidige situatie van toepassing. Bedank je criticus voor de opmerking en geef aan dat je nu geen behoefte meer hebt aan zijn of haar advies.
Ga de verbinding aan
Een goede tip is om verbinding aan te gaan. Eerst met jezelf. Accepteer jezelf precies zoals je bent. Maar maak ook met anderen verbinding. Als eenzaamheid voor jou betekent dat je verbinding met anderen mist, kijk dan eens naar waar je die verbinding met anderen al voelt. Maak dit gevoel sterker en je eenzaamheid zal minder groot worden. Wat mis je eigenlijk precies, wat betekent eenzaamheid voor jou?
Hoe ga je om met eenzaamheid?
Het belangrijkste is om niet volledig in het gevoel op te gaan, maar actie te ondernemen. Een aantal tips:
- Maak eens een lijstje van contacten die verwaterd zijn. Welk contact zou je willen activeren?
- Organiseer dat je eindelijk die ene cursus gaat doen, of die nieuwe sport gaat beoefenen.
- Doe mindfulness-oefeningen om je gedachten tegen te houden
- Bied buren of kennissen je hulp aan, door bijvoorbeeld op kinderen of huisdieren te passen
- Ga eens op zoek naar vrijwilligerswerk bij jou in de buurt.
- Als je een hond hebt, maak eens een praatje met andere hondenbezitters.
- In een kort gesprek met mensen die je op straat of in de supermarkt tegenkomt kun je ook verbinding ervaren.
Gun jezelf oefentijd om hiermee te experimenteren en je zult zien dat je gevoel van eenzaamheid minder wordt. Wat doe jij als je je eenzaam voelt?
