Die Post-It met jouw naam hangt al een jaar op mijn computer. Ik heb vandaag eindelijk besloten om je te bellen – ik zou willen dat ik dat veel eerder had gedaan. Of: zeven maanden geleden spraken we elkaar over de mogelijkheden voor carrièrecoaching. Ik heb besloten het nu toch te doen. Emails met deze strekking ontvang ik wel vaker. Van vrouwen die een goede carrière hebben, maar niet hun grotere ambitie vervullen. En de drempel voor carrièrecoaching ervaren. Om die mail te schrijven heeft iemand dus iets moeten overwinnen, wat getuigt van moed. Ik ben blij als de drempel om aan carrièrecoaching te beginnen wegvalt. En altijd denk ik óók: Shit, wat zonde van de tijd die ze gewácht hebben.
De drempel voor carrièrecoaching
Want zeven maanden of een jaar later is er is niets veranderd, zitten zij nog in exact dezelfde situatie. Hooguit is hun onvrede daarover groter geworden: Verdorie, wéér een jaar door mijn vingers laten glippen. En: een jaar je ambities niet vervuld en je potentieel niet volledig benut. Het zette me aan het denken over de vraag: doe ik dan iets niet goed in zo’n verkennend gesprek? Laat ik daar iets liggen? Moet ik overtuigender zijn?
Overtuigen kun je prima zelf
Ik kwam uit op nee. Tuurlijk, het kan altijd beter, maar nee, ik geloof niet dat ik iets laat liggen. Ik doe alles wat ik kan om iemand te helpen het best mogelijke besluit te nemen op de vraag: wel/geen carrièrecoaching, welke vorm, wel/niet bij mij? Jouw best mogelijke besluit kan namelijk ook zijn dat je nee zegt tegen mijn coaching omdat je bij mij niet op de juiste plek zit. En ook dat is dan een heel goed besluit.
En nee, ik ga in zo’n gesprek niet overtuigen, dat kunnen mijn potentiële klanten prima zelf. Als ik je moet overtuigen van de waarde van de resultaten van mijn carrièrecoaching, ben je niet vanuit jezelf overtuigd. Dan ga je ook niet met overtuiging aan de slag, maar met een slag om de arm. Ik hoef je niet uit te leggen wat dat betekent voor de resultaten die je uit de coaching haalt.
Zelftwijfel drempel voor carrièrecoaching
Hoe komt het dan dat sommigen nog zeven of twaalf maanden nodig hebben om een keuze te maken? Veelgehoorde redenen: zozeer opgaan in het dagelijks werk en zorgen dat alle ballen in de lucht blijven, dat coaching voor zichzelf telkens niet bovenaan het prioriteitenlijstje komt. Maar ik wil hier een andere veelvoorkomende reden bespreken: zelftwijfel.
Zelftwijfel kan ervoor zorgen dat je er wél van overtuigd bent dat (mijn) carrièrecoaching passend is, maar er níet van overtuigd bent dat jij het gaat waarmaken, die volgende carrièrestap, ondanks die coaching. In een verkennend gesprek merk ik dan dat een potentiële klant zich in feite al heeft warmgelopen voor mijn coachtraject, het besluit lijkt al genomen, maar aan het einde van ons gesprek volgt er opeens een onverwachte ruk aan het stuur: toch maar niet.
Zelftwijfel en persoonlijk leiderschap
Het is de terugtrekkende beweging die kan ontstaan als reflex op het stretchen van je comfortzone. Voelen dat je op het punt staat ja te zeggen tegen een grote groeistap, is spannend. Dan kan twijfel je besluipen: zelftwijfel. Ik weet dat een berg opleidingen, diploma’s, expertise en een glansrijke carrière geen gegarandeerde bescherming bieden tegen momenten van overweldigende zelftwijfel. De twijfel kan er zomaar voor schuiven en je beeld op je eigen kwalificaties vervormen.
En ook daar is dus ruimte voor tijdens het gesprek. Want ik begrijp het, dat die twijfel toeslaat. Of het gevoel dat je hier toch zeker geen coach voor nodig hebt, je moet dit toch prima zelf kunnen: de stem van je innerlijke criticus. Dus dan hébben we het daarover. Door de drempel voor carrièrecoaching word je uitgedaagd op je persoonlijk leiderschap. Dus bespreken we ook hoe je jezelf hierin doeltreffend kunt managen.
En de prijs die je betaalt als je je zelftwijfel of innerlijke criticus de regie laat voeren: over een jaar nog steeds in exact dezelfde situatie zijn die je nú al niet bevalt. Stel je voor wat je had kunnen bereiken in dat jaar als je je goed had laten coachen. Dan was je nu op je bestemming geweest.
Aankomen op je bestemming dankzij carrièrecoaching
Als je over een aantal maanden wil kunnen zeggen: Ik ben op mijn bestemming aangekomen, wat is dan nu nodig om te doen, en ben je daartoe bereid? Niet bereid? Accepteer dan je status quo. Wel bereid? Maak dan heldere afspraken met jezelf. En wees daarin betrouwbaar naar jezelf, zoals je dat ook naar anderen bent.
