Een tijdje terug kreeg ik het boek Fokking druk – Het ultieme anti-stressboek van Thijs Launspach in mijn handen gedrukt. Dit vond ik wel wat voor jou, werd erbij gezegd. Schrijf jij er een leuke blog over? Enthousiast pakte ik het boek aan en schreef de taak op mijn to-do lijst. Deze was weliswaar al meterslang en gevuld met honderd andere opdrachten die ik enthousiast had aangenomen, maar dit wilde ik ook graag nog even doen. En wie fokking druk is, krijgt stress.
Ontmasker de illusie
Ik heb vaak de neiging om zo veel mogelijk taken op me te nemen. Omdat niemand anders het zou doen of omdat ik de enige zou zijn die competent genoeg is. Ik voel me enorm verantwoordelijk en daardoor ontstaat er een illusie van onmisbaarheid. Een illusie, omdat het vrijwel nooit klopt. Ik doe dingen waarvoor ik eigenlijk geen tijd heb en die ik eigenlijk niet hoef te doen. Daardoor krijg ik steeds meer op mijn bordje. Om op de langere termijn te blijven functioneren, is het belangrijk om op de korte termijn rustiger aan te doen. Kijk kritisch naar de hoeveelheid hooi op je vork en leg hier en daar een aantal taken neer.
Geen luxe, maar plicht
Een stapje terug nemen is moeilijk. Meestal maak jij je eigen onmisbaarheid groter in je hoofd. Je durft je niet kwetsbaar op te stellen, door aan te geven dat het je niet allemaal lukt. Vaak genoeg zien anderen meer in dan jij, dat het geoorloofd is om voor jezelf te zorgen. Timing en communicatie zijn erg belangrijk bij het afzeggen van afspraken. Hoe eerder je ziet aankomen dat je agenda vol begint te raken, hoe makkelijker het is om af te zeggen. Leg hierbij je overwegingen uit, maar hengel niet naar medelijden. Leidinggevenden of naasten zijn begripvoller dan je denkt. Op tijd ingrijpen is geen luxe, maar een plicht. Naar jezelf, maar ook naar anderen toe.
Perfect of prima?
Je weet dat je keuzes moet maken, maar hoe kies je voor de beste optie? Hoe meer keuzes, hoe langer je ermee bezig bent en hoe moeilijker het wordt. Van al die opties kan je behoorlijk gestrest raken, want hoe weet je wat het allerbeste is? Altijd op deze manier keuzes maken:
- kost behoorlijk veel energie
- ruimte in je hoofd
- en het resultaat valt bijna altijd tegen
Daarom heb ik goed nieuws voor je: niet elke keuze hoeft de beste te zijn. Vaak is het goed genoeg om te kiezen voor de optie die wel prima is. Vraag jezelf steeds af: Moet ik hier de trage, perfecte keuze maken of is de snelle, prima keuze op dit moment genoeg?
Sluit alle tabbladen
Als je wel eens vijftig tabbladen tegelijk hebt openstaan op je laptop, heb je vast gemerkt dat het allemaal wat langzamer gaat. Je laptop is met van alles tegelijk bezig en heeft het er even moeilijk mee. Je hoofd werkt precies hetzelfde. Telkens als je een berichtje binnen krijgt, of je een gedachte te binnen schiet, blijft dit ronddraaien in je hoofd. Net zo lang tot je actie hebt ondernomen. Zo lang je dit niet doet, kan je jezelf nergens anders op concentreren. Dit zijn cognitieve loops. Te veel en te langdurige loops kunnen uiteindelijk een crash veroorzaken. Om zo’n crash te voorkomen, zal je zo veel mogelijk loops uit moeten schakelen. Pas bijvoorbeeld de tweeminutenregel van David Allen toe. Als iets twee minuten of minder kost, doe het dan meteen. Kost het meer tijd, plan het dan in op een moment dat je er tijd voor hebt.
Accepteer je FOMO
Naast je werkplanning, is je privéagenda vast ook fokking druk. Hier en daar een borrel en een etentje, maar ook een cursus Spaans en twee keer per week naar de sportschool. Diezelfde week moet je ook nog even langs bij je ouders en heb je een feestje van een vriend. Daar kan je dan niet te lang blijven hangen, want je moet op tijd terug zijn voor Wie is de Mol. Het idee dat je ook maar iets zou missen is doodeng. Maar wat nog enger is, zijn de gevolgen van te veel stress. Want alles tegelijk willen doen en beleven, is hét recept voor stress. Dus: tijd om keuzes te maken. Je kan nog zo bang zijn om iets te missen, maar je kan echt niet alles meemaken en doen. Laat het los. Missing out is onvermijdelijk.
