Waar krijg je energie van? Dat was de vraag die ik vorige week voorgeschoteld kreeg op een bijeenkomst waar ik te gast was. Het was niet moeilijk om een lijstje te produceren. Na 4 jaar studeren, een bestuursjaar, een aantal jaren bij de Baak en nu als zelfstandig ondernemer heb ik redelijk wat ervaringen opgedaan. Een top 5 energiegevers produceren? Zo gedaan.
Zit ik hier wel op mijn plek?
Zo is het niet altijd geweest. Bijvoorbeeld toen ik net ging solliciteren. Eerst voor een stage. Toen het echte werk. Ik had destijds geen idee waar ik energie van kreeg. Laat staan dat ik kon bepalen of een baan en werkgever mij energie zouden geven, of juist niet. Maar ja, wat dan? Niet solliciteren?
Als sollicitant ervaar je veel dingen voor het eerst. Je hebt geen idee of wat er op je af komt, normaal is of niet. Dan wimpel je je eigen gevoel misschien wel af onder het mom van ‘zo zal het hier wel werken’. En dat terwijl je gevoel misschien wel eens de beste raadgever zou kunnen zijn…
Krijg je absoluut geen hoogte van je gesprekspartner, terwijl op de website van het bedrijf toch echt staat dat ‘relatiemanagement’ voorop staat? Zie je niets anders dan dichte deuren, terwijl het bedrijf adverteert met haar ‘open deuren’-cultuur? Je voelt en ziet wel degelijk van alles, maar hoe laat je die informatie meewegen? Wat klopt en wat niet?
Die ene klik, die match…
Zo werkt het ook met energie. Als je me nu achteraf vraagt of ik toen al wist dat ik van bepaalde dingen geen energie zou krijgen, zeg ik volmondig ja. Maar dat is achteraf gezegd… En of energie belangrijk is? Ik denk van wel. Noem het zoals je wilt: energie, flow, bezinning, verbinding. Energie is zo’n ‘ding’ wat niet altijd goed te beschrijven valt maar er wel altijd is (of erg opvallend afwezig is). Die ene klik, die match, dat gevoel van: ‘ja, hier ben ik op mijn plek.’
Herkenbaar? Dan is het enige wat je te doen staat is: je niet af te laten leiden door alles wat voor ruis zorgt. Naar je gevoel kun je immers alleen luisteren als het even rustig is. Probeer bijvoorbeeld eens veel te vroeg op je sollicitatieafspraak te komen en kijk eens goed om je heen. Of duw die gedachte dat ‘dit wel normaal zal zijn’ eens weg en vraag dan nog eens aan jezelf wat je vindt van wat je ziet.
En, afhankelijk? In een vergrijzende arbeidsmarkt, met organisaties die letterlijk schreeuwen om talent en de goede man/vrouw op de goede plek, zou ik me voor nu even geen zorgen maken…
