Een van mijn coachees is een jonge succesvolle dame met een zeer commercieel beroep. Ze is goed in haar werk, krijgt complimenten van haar baas en heeft haar weg goed gevonden in de wereld van de verkoop. Maar… Ze heeft ook kriebels. Ze zou wel eens wat anders willen uitproberen. Want dat continue presteren, daar wordt ze ook niet helemaal gelukkig van.
Scala aan mogelijkheden
Een scala aan mogelijkheden heeft ze. Een medische achtergrond, waarmee ze alle kanten op kan, manager, werken in een ziekenhuis, elders in de zorg. Vast in dienst, want financiële zekerheid vindt ze belangrijk. Hoewel? Ze zou ook wel een eigen kinderdagverblijf willen, waar ze haar liefde voor kinderen en haar drive voor werken in kwijt kan. Maar dan wel dicht bij huis, zodat ze lekker veel tijd over kan houden voor vrienden en familie en misschien later wel een eigen gezin.
Keuzes, keuzes, keuzes…
Onze maakbare wereld nodigt ons uit tot keuzes. Er is zo veel mogelijk, dat het makkelijk is om te verdwalen in de mogelijkheden. En daardoor geen stap verder zetten. Want de vragen die echt belangrijk zijn kunnen we niet of vergeten we te stellen. Zoals wie we zijn, waar we van genieten en waar we echt goed in zijn? We leven in een maatschappij waarin het kennen van je eigen valkuilen en kwaliteiten belangrijk is, vraag ik me af of we dat wel echt weten. Worden we niet gewoon verblind door het goud, net zoals koning Midas?
Erg leuk, voor jezelf beginnen
Neem als voorbeeld de ZZPer. Een hype van de laatste jaren, waar iedereen wel aan mee wil doen en specifiek hele jonge mensen. Want inderdaad, erg leuk, voor jezelf beginnen, eigen tijd in delen, zelf mogen bepalen wanneer je wel en niet werkt, je eigen klanten uitzoeken. Alleen komt er meer bij kijken. Want wat doe je als je een dag ziek bent en echt even niet kan werken? Ben je dan in staat om nee te zeggen tegen een klant? Of als het werk even uitblijft maar je huur of hypotheek wel vrolijk van de rekening af blijft gaan? Wanneer je denkt het mooiste werk op aarde te hebben afgeleverd maar de klant wil het niet hebben, kan je dan een bladzijde omslaan en weer verder gaan? Onze competenties, onze waarden en normen en onze persoonlijkheid spelen toch immers ook een rol in of we goed en gelukkig worden in de ene of andere baan?
Willen we die vis wel?
In de grote zee van mogelijkheden zijn wel miljoenen vissen te vangen. Naar welke we gaan hengelen, ligt altijd aan onszelf: kunnen we die vis wel opeten en misschien erger nog: willen we die vis wel? Of worden we gewoon compleet overdonderd door alle potentie die er is? Want ja, de wereld blijkt inderdaad redelijk maakbaar. Wijzelf niet.