Wat wil je later worden als je groot bent? Een vraag die je een kind stelt. Op Facebook kwam ik een leuk filmpje tegen waarin mensen van alle leeftijden die vraag krijgen. Eerst voelt het wat vreemd. Maar uit hun antwoorden blijkt vooral herkenning (o ja en uit de 1,7 miljoen views ook).
As kids, we think, we play, we dream, but as adults we kinda slow down very quickly. Myself + Purdey's believe no matter what stage of life we're at, we can keep dreaming and #ThriveOn…
Geplaatst door Idris Elba op Vrijdag 29 april 2016
Maar ik ben toch al groot
De eerste reactie op Idris Elba zijn vraag is vrijwel iedereen hetzelfde. Ze lachen erom: ik ben toch al groot? En zo voelt het voor mij ook. Natuurlijk leer ik nog een heleboel, maar de wilde dromen die ik vroeger had (minister, dierenarts, actrice: you name it) heb ik inmiddels wel laten varen. Hoewel ik nog geen vaste baan heb, voelt de vraag op het eerste gezicht niet meer relevant voor mij? Stom, ik ben eenentwintig en heb mijn hele leven toch nog voor me? Toch ben ik gevoelsmatig vanaf de vierde klas al bezig om mezelf een richting in te sturen. Want toen ik koos voor het EM/CM profiel op het VWO, heb ik al ontzettend veel carrièreopties uitgesloten (zo voelt dat tenminste). En sinds ik afstudeerde in een bepaalde richting, voelde dat echte groeien al helemaal als voorbij.
Je groeit nog steeds
Realiseer je je wel dat je nog steeds aan het groeien bent? Wanneer Idris deze vraag stelt lijkt er iets te veranderen. Want inderdaad, waarom zou ik alleen maar kunnen groeien toen ik jong was? Eigenlijk zijn ze het er allemaal wel mee eens: ze groeien inderdaad nog.
Real life gets in the way
Er zijn tal van redenen waarom je niet bent geworden wat je eigenlijk had willen zijn. Op een gegeven moment wordt de ambitie gewoon minder. Want het kost zo veel tijd. Of als het op een bepaald ogenblik nog niet gelukt is, denk je dat het nooit zal lukken. Het echte leven staat in de weg. Zo is dit voor mij ook gegaan. Want hoeveel mensen willen er wel geen actrice worden? En die ministers, die kunnen zó veel wat ik niet kan. Ik kan maar beter wat anders gaan doen.
Hoewel dit natuurlijk om een reclamespotje gaat, waarin iemand daadwerkelijk de kans krijgt om haar dromen waar te maken, is het niet onwerkelijk. De vrouw in het filmpje krijgt eindelijk de kans om voetbalcoach te worden. Maar zo’n onhaalbaar doel is dat toch niet? Net als de andere doelen: luchtballonvaarder, drummer, noem maar op. Dat zijn toch gewoon haalbare beroepen? Als iemand anders het kan, waarom ik dan niet?
Na het kijken van het filmpje vroeg ik mezelf af: wat wil ik en waarom is het nog niet gelukt? Met de nadruk op nog niet. Hoe zit dat met jou?
