Tijdens mijn 41e levensjaar en na verhuisd te zijn naar buiten, nam ik ruim de tijd voor alles wat ik deed. Ik bewoog stapje voor stapje, bewust en traag en voor mijn gevoel, op z’n elfendertigst. Dat was in eerste instantie een kwestie van leren dealen met mijn onrustige geest die altijd gericht is op tempo en uitdaging. Bovendien: wie iets op z’n elfendertigst doet, laat zich niet opjagen – en dat kan nog weleens irritatie wekken bij anderen.
Meer is minder
Wekelijkse spinuurtjes in de sportschool ruilde ik in voor fietstochten van twee uur per dag om de kinderen naar school te brengen en halen. Twee keer zo lang(zaam) dus, maar met een prachtig decor van steeds wisselende seizoenen, luchten en ander natuurschoon om me heen. Een werkuur per dag minder, maar wel een helderder opgeruimd hoofd. De Coach Cabin kreeg stap voor stap vorm, de perfectie nastrevend. Ik maakte de website en de eerste 15.000 kilometer zitten erop.
In plaats van altijd bezig zijn deed ik regelmatig ook even niets (pauzes nemen, rustiger werken aan één ding tegelijk, ‘s avonds ontspannen en op tijd naar bed). Van vluchtig aanwezig zijn zoals een vlinder en altijd maar weer door moeten, naar het op den duur steeds beter te blijven in waar ik was. Ik nam de tijd en ruimte om me te focussen op wat ik werkelijk belangrijk vind. En dát geeft voldoening: want wat er nu uit mijn handen komt, zijn dingen waar ik echt achter sta!
Hoe kan vertragen voldoening geven?
Een veelgemaakte denkfout is dat zoveel mogelijk doen je vervult (onder anderen met hard werken en veel contacten netwerken). Je wordt zo slaaf van je overvolle agenda en in plaats van dat je goede kwaliteit levert doe je vooral heel veel. Daarbij kan je de de ervaringen niet verteren en raak je juist leeg.
Het omgekeerde blijkt het geval te zijn: vertragen en de zaken die belangrijk voor je zijn op z’n elfendertigst doen blijkt een uiterst succesvolle formule voor bewustzijn, vervulling, helderheid en zich openbarende wegen. Als we even vertragen, niet toegeven aan de drang van het even snel doen, kunnen we ons concentreren en met een heldere geest in vrijheid kiezen voor onze acties, in plaats van vanuit impulsen. Op deze wijze kunnen we de grotere doelen in het leven nastreven die echte voldoening geven. De reis van het leven wordt dan vervullend in het moment zelf, zeker als je zelfverkozen waarden jouw koers bepalen, waarop je rustig afstevent.
6 Tips om te vertragen:
- Doe alles waar je graag meer aandacht voor wilt hebben twee keer zo langzaam en trek er ook meer tijd voor uit.
- Ga regelmatig de natuur in voor een fietstocht of wandeling; het ruimt stress op en maakt je helder.
- Voel je voeten op de grond. Ga regelmatig met je aandacht naar je ademhaling: adem in naar je buik en adem langer uit dan in. Volg je ademhaling zo’n tien keer voordat je weer (rustig) verdergaat met waar je mee bezig was.
- Zet social media uit; ze maken je onrustig en halen je uit je helderheid. Begin s’ochtends met taken die je denkkracht vergen.
- Als je opmerkt dat je gehaast bent, vertraag dan je pas, je spreeksnelheid of je actieradius.
- Word je bewust van je waarden, jouw richtinggevers in je bestaan en handel in die richting. Wanneer je acties door je waarden doordrenkt zijn is het heerlijk dit met je volle bewustzijn te doen en is vertragen een middel om er volledig in op te gaan.
Probeer het eens uit; een dag, week, een jaar, dat zich zich op z’n elfendertigst aan je geestesoog voorbij trekt. Ik wens het je toe!
