In deze derde blog in de miniserie: Complimenten geven doe je zo gaat het over impact hebben. Ik vind het leuk om te zien wat een compliment teweegbrengt: een rode blos, een glimlach, een goed humeur of goede energie. Maar hoe word ik er beter in? Ik las ‘Het groot complimentenboek‘ van Frank van Marwijk & Hans Poortvliet en deel hier wat dat mij leerde.
Het geven van een compliment hoeft natuurlijk niet altijd verbaal. Let ook eens op non-verbale complimenten. Het is mij opgevallen die juist een hele positieve impact hebben op mijn omgeving én op mezelf.
Hoe complimenteer je non-verbaal?
De meest voorkomende non-verbale complimenten (in Nederland) zijn een opgestoken duim, schouderklopjes en applaus. Let maar eens op: ouders steken een duim omhoog wanneer hun kind het goed doet op het voetbalveld, een gaaf concert krijgt een daverend applaus en een vader geeft zijn zoon een schouderklop nadat hij zijn diploma in ontvangst heeft genomen.
Twee leuke weetjes uit Het groot complimentenboek over schouderklopjes waar ik nog nooit bij stil heb gestaan:
- Een schouderklopje zegt iets over verhoudingen tussen mensen. Let maar eens op: een manager kan wel een schouderklopje geven aan werknemer, maar andersom voelt toch een beetje raar…
- Een schouderklop is typisch een mannending: een vriendschappelijke omhelzing tussen mannen gaat vaak gepaard met schouderklopjes, daar blijkt gelijkheid en waardering uit, maar uitbundig op de schouders slaan neemt ook de intimiteit van de omhelzing weg.
Mijn vriend kwam deze week terug van een lange reis en op Schiphol stonden twee vrienden (en ik natuurlijk) op hem te wachten. De omhelzingen die volgden nadat hij de schuifdeuren doorkwam, vielen inderdaad in deze categorie.
Luisteren doe je niet alleen met je oren
De minder voor de hand liggende complimenten zijn de impliciete complimenten. Bijvoorbeeld door er fysiek voor iemand te zijn of aandachtig te luisteren naar een gesprekspartner, uit je je waardering. Frank is een expert in lichaamstaal en zegt raak: Luisteren doe je niet alleen met je oren. Je kunt laten zien dat je aandachtig luistert, met je gezichtsuitdrukking en lichaamstaal. Denk maar eens aan knikken, ‘hummen’ en iemand recht in het gezicht aankijken. Hiermee laat je blijken dat je iemand begrijpt en waardeert.
Zonder woorden zorgen voor erkenning
Wat je ook eens kunt uitproberen is om iemand te imiteren en te spiegelen. Dit zorgt voor verbintenis en wederzijdse erkenning en dit schijnen we onbewust en van nature te doen. We kopiëren elkaars gedrag wanneer we het eens zijn met elkaar. In een gesprek neem je bijvoorbeeld vaak dezelfde houding aan als je gesprekspartner. Let er maar eens op.
Deze natuurlijke skill kun je ook groter bekijken én inzetten als compliment: wanneer je de werkwijze van een collega kopieert voor jouw eigen projecten, laat je zien dat je de aanpak en kwaliteiten van je collega waardeert. Eén van mijn collega’s was in ‘een ver verleden’ mijn stagebegeleider en ik heb veel van zijn werkwijzen overgenomen. Ik hoop dat mijn impliciete complimenten hem zijn opgevallen ;-).
Stil complementeren
De laatste tip van Frank die ik ter harte heb genomen is het geven van complimenten in je gedachten. Dit klonk mij in eerste instantie vreemd in de oren, maar verrek: het werkt echt! Ik zie soms vrouwen lopen in echt hele gave kleding, die ik het liefst een complimentje zou willen geven. Ik heb het één keer geprobeerd en kreeg een argwanende blik terug. Nee, de volgende keer geef ik haar in mijn gedachten wel een complimentje. Frank zegt dat in gedachte complimenteren een positief effect heeft op je opmerkzaamheid en je waardering voor de mensen om je heen.
Glimlachend door het leven
Ik heb dit de afgelopen week eens geprobeerd: aan het meisje achter de kassa bij de supermarkt, die mevrouw in de trein die zo lief haar kindje zat voor te lezen, de bloemist. Ik hield er een erg positieve mindset aan over. De volgende stap die ik op aanraden van Frank ga ondernemen is er een gewoonte van te maken om glimlachend door het leven te gaan. Volgens hem geeft dat anderen een goed gevoel en je gaat er zelf het leven zonniger van inzien. Nou, dat wordt nog wel een uitdaging! Back in the days was ik lid van de ‘ik-schijn-altijd-boos-te-kijken’-Hyvesgroep. Maar ik zet mijn beste, glimlachende beentje voor.