Ik ben vrij op woensdag en hoor daarmee bij de 47 procent van alle werknemers die geen volle week werkt. Alle voordelen van een ambitieuze baan, gecombineerd met een prettig leven. Wat wil je nog meer? Maar waarom juist vrij nemen op woensdag? Ik heb daar zo mijn theorie over.
Mijn theorie achter de vrije woensdag
Stel je voor: het is zondag, de dag vordert veel te snel en het beeld van de aankomende werkweek dringt zich met een steeds hardnekkiger helderheid aan je op. Je wilt het wegduwen, maar hoe later het wordt, hoe minder dat lukt. Je to-do-lijsten komen voorbij rollen en welke meetings heb je ook alweer allemaal staan? Hoe lekker zou het zijn als je kon zeggen: Ach, ik werk twee dagen hard en dan ben ik weer lekker een dagje vrij? Dat maakt die zondagberg ineens een stuk lager.
Dan maandag; met een portie frisse tegenzin naar kantoor. Maar aan het eind van de werkdag, die door de maandagdrukte eigenlijk heel snel voorbij ging, denk je: Fijn, nog 1 dagje werken en dan ben ik vrij.
En de dinsdag is lekker joh! Je rondt je werk af alsof je het weekend in gaat (goed gevoel + hoge productie) en dat is ook zo, want je werkdag op dinsdag begint het mini-weekend, genaamd de woensdag! De dag die de werkweek breekt, de dag die je batterij weer helemaal oplaadt, bijvoorbeeld voor nog twee dagen kantoorknallen.
Bijster fris en fruitig ben je er donderdag dus weer bij, beseffend dat je nog maar twee dagen hoeft te werken voordat het weer weekend is.
Het vrijdaggevoel laat ik gemakshalve achterwege; dat kennen we allemaal. Oké, één ding dan: het vrijdaggevoel was nog nooit zo dichtbij als toen een droom werkelijkheid werd en ik mijn woensdag verkoos tot ‘mijn’ dag!
Al overtuigd? Join the club en tot woensdag!
